W ciągu ostatnich kilku miesięcy w Szkole Podstawowej w Węgleszynie realizowany był projekt edukacyjny pt. ,, Przeszłość wciąż żywa” autorstwa nauczycielek – J. Dąbrowskiej i A. Zaręba.
Głównymi celami projektu była możliwość poznania przez uczniów dziedzictwa kulturowego regionu świętokrzyskiego, budzenie szacunku wobec tradycji, wzbogacanie wiedzy o życiu ludzi w dawnych czasach, współpraca z rodziną i środowiskiem lokalnym, kształtowanie postawy patriotycznej i poczucia przynależności do środowiska w którym żyją.
Realizacja projektu przebiegała etapami. Każdy etap posiadał cykl działań w których skupiono się na wyznaczonych zadaniach. Po pierwsze zajęcia edukacyjne dla dzieci, będące kampanią informacyjną, dotyczącą zagadnień związanych z kulturą ludową regionu świętokrzyskiego. Zajęcia odbywały się w czasie lekcji , zajęć świetlicowych i bibliotecznych. Polegały na wyszukiwaniu informacji o dziedzictwie kulturowym własnego regionu. Następnie dzieci dzieliły się zdobytymi informacjami z kolegami, wymieniali doświadczenia.
Drugi etap polegał na zbieraniu i gromadzeniu różnych eksponatów . Uczniowie z pomocą rodziców, dziadków wyszukiwali przeróżnych materiałów, schowanych na strychach, w szopach i gromadzili w kącikach klasowych. Należy podkreślić, że część z nich była jeszcze przez niektórych rodziców używana do dziś, jak np. maselnica.
Następnym zadaniem uczniów było wyszukanie krótkich informacji historycznych o swoich eksponatach i podzielenie się nimi z kolegami. Po tym etapie odbyła się sesja fotograficzna. Uczniowie, którzy przynieśli do szkoły eksponaty, zostali uwiecznieni na zdjęciach. Zdjęcia zostały umieszczone na wystawce, a następnie zdobić będą album.
Ogromne wrażenie wywarł zorganizowany wyjazd – wycieczka- do Skansenu Wsi Kieleckiej znajdującego się w Tokarni. Uczniowie z ochotą i fascynacją zwiedzali to niezwykłe miejsce, w którym zatrzymał się czas. Znajduje się tu mnóstwo starych budynków przeniesionych z różnych stron naszego kraju, wyposażonych w tradycyjne sprzęty gospodarskie, których część dzieci poznały na własnej wystawce, a które pokazują jak szybko płynie czas i jak dużo się zmieniło od tamtej pory.
Efektem końcowym była forma wystawki prac uczniowskich oraz tworzenie albumu.
Każdy z uczniów zaprezentował przyniesiony przez siebie przedmiot, opowiedział co to jest, skąd pochodzi, do czego służy. Odbyła się również degustacja produktów wykonanych maselnicą. Babcia jednej z uczennic przygotowała masło i maślankę .Wszyscy chętnie kosztowali i podziwiali, jak tak pyszne produkty można zrobić takim urządzeniem. Następnie zgromadzone materiały zostały wyeksponowane na szkolnym korytarzu. Tworzą prawdziwą izbę pamięci. Zgromadzone eksponaty uzmysłowiły dzieciom, jak wiele pracy, trudu i czasu wkładali dawniej ludzie w wykonywanie codziennych obowiązków.
Dużą część wystawki zajmują sprzęty gospodarstwa domowego: warsztat tkacki, kołowrotki, maselnica, wrzeciona, lampki, żelazka, sagany, przetaki, ręcznie rzeźbione skrzynie, sierpy czy toporki. Ważnym świadectwem kultury naszego regionu jest strój ludowy: koszule, zapaski, chodaki. Zgromadzono też sporą ilość dokumentów min. fotografie, księgi. kartki żywnościowe a nawet stare monety.
Po zakończeniu wystawy opracowany będzie album, w którym znajdą się zdjęcia i opisy. Album będzie znajdował się w bibliotece szkolnej i służył jako cenne źródło informacji dla innych dzieci.
Praca nad projektem wymagała poświęcenia, dużo czasu i wysiłku nie tylko ze strony uczniów, ale także nauczycieli, rodziców, dziadków i innych członków rodzin. To wyjątkowe doświadczenie, nietypowa lekcja z zakresu historii. Realizacja zadań projektowych była nauką sumienności, umiejętności pracy w grupie, otwartości i przede wszystkim odwagi twórczej. Biorąc udział w zadaniach uczniowie dostrzegali wielką potrzebę pogłębiania swojej wiedzy na temat kultury i tradycji własnego regionu. Z dużym zaangażowaniem wyszukiwali i gromadzili eksponaty, doskonalili umiejętność sprawnego posługiwania się różnymi źródłami informacji. Poprzez aktywne uczestnictwo w projekcie dzieci pogłębiły świadomość o odrębności regionalnej i jednocześnie przynależności do kultury słowiańskiej i europejskiej.
Relacje i opinie uczniów, rodziców i innych zainteresowanych osób o naszej pracy utwierdzają nas w przekonaniu, że warto było poświęcić tak dużo czasu i wysiłku.

